تأثیر اقلیم بر داستان نویسی جنوب با تکیه بر آثار شاخص

چکیده ادبیات داستانی جنوب به سبب گستردگی منطقه و موقعیت و نقش حساس آن در تاریخ و سیاست کشور و بازتاب آن در حوزه ی داستان نویسی، در میان داستان های اقلیمی سایر نقاط ایران، چهره ای شاخص و ممتاز دارد و از جایگاه والایی برخوردار است. با بررسی های صورت گرفته در آثار شاخص داستانی جنوب، با ویژگی های مشترک و مشابه و گاه متفاوتی رو به رو گشتیم؛ که این ویژگی های مشابه و یا متفاوت، در مجموع حاصل تشابهات و تفاوت های اقلیمی این منطقه است. از جمله شاخصه های اقلیمی موثر بر داستان نویسی جنوب، می توان به: استعمار، نفت، مردم شناسی و طبیعت اشاره کرد. هدف از نگارش این رساله، بررسی و تحلیل محتوایی آثار شاخص داستانی جنوب و برجسته ساختن شاخصه ها و عناصر اقلیمی و همچنین نحوه ی تاثیرگذاری آن ها بر آثار داستانی است. تکیه ی اصلی نگارنده در این رساله بر آثار چهار نویسنده ی شاخص جنوب، از جمله: صادق چوبک، سیمین دانشور، احمد محمود و منیرو روانی پور است. واژگان کلیدی: اقلیم، داستان نویسی جنوب، استعمار، نفت، مردم شناسی و طبیعت.